Lidewij Welmoed
Struikelend over de gestolde kennis verwonder ik me over waarom het niet anders zou kunnen zijn. Wat als de frond bestaat? Wat als vogels aan de bomen groeien? Wat als stenen aan winterslaap doen en ijshockeypucks eetbaar zijn? Wat als je de rivier kunt omhelzen? En wat als de dolksteekduif zijn hart wilt luchten?
VAN DIER NAAR DIERBAAR
Binnen mijn artistieke praktijk maak en vertel ik poëtische narratieven over dieren, die fictieve elementen bevatten. Deze verhalen komen voort uit het spanningsveld tussen observaties, herinneringen en doen alsof, waarbij dit laatste mij in staat stelt om manieren te bedenken en te vinden om dichter bij een begrip van dierlijke wezens te komen. Ik zie mijn werk als een 'verdichting': als in zijnde een fictie, een mythologisering, een condensatie, een samenbundeling, een (daad van) poëzie. Binnen de narratieven spelen verschillende dieren de hoofdrol, zoals een verhaal over de dolksteekduif (wat betekent het om als mens (en als kat) verliefd te worden op de dolksteekduif?), over herten die kunnen fluiten of waarom vliegen rondom koeien vliegen (is het een afleiding of een gebaar van troost?).
'Is het dier fictief?' is de onderzoeksvraag van mijn afstudeerscriptie, waarin ik op zoek ben naar wat het dier meer is dan het niet-menselijke wezen waarmee we vertrouwd zijn. De vraag komt voort uit het idee dat het dier een menselijke creatie is, aangezien het de mens is geweest die dieren als 'dieren' hebben benoemd en daarmee de scheiding tussen menselijke en niet-menselijke dieren heeft gecreëerd. (De vraag impliceert ook of de mens fictief is, aangezien wij ook dieren zijn, als gevolg van de ontdekking van Darwin en zijn 'The origin of species'...) Als het dier fictief blijkt te zijn, betekent dit dat dieren iets anders kunnen zijn? Wat kan het dier betekenen en welke vormen kan het dier aannemen? En vervolgens ook: welke vormen kunnen dieren aannemen binnen mijn eigen werk?
Kunnen dieren ons meer over de mens vertellen dan de mens zelf, ofwel, kan ik aan de hand van dieren onderzoeken wat het betekent om mens te zijn? Door niet-menselijke dieren met ‘kindness’ te treffen, probeer ik een poëtische verzachting tot stand te brengen binnen de existentiële vraagstukken en emoties die dier en mens overkomen. Dit doe ik door fictieve voorstellingen – ik stel me voor, ik veronderstel – van mijn vermoedens te maken, die vaak doordrenkt zijn met een kinderlijke mystiek, melancholie en een sensitiviteit voor het ‘wat als’.
foto door Koen Kievits
Ik maak op een poëtische manier gebruik van Spurensicherung, een term uit de forensische wetenschap, wat verwijst naar het zoeken, registreren, documenteren en veiligstellen van sporen. Binnen de beeldende kunst verwijst Spurensicherung naar werk dat als een documentaire oogt met beeldmateriaal dat een schijnbaar objectief verhaal vertelt. Als een detective, een surresearcher, observeer ik dieren, waarna ik deze observaties uitvergroot en verbindt met het mens-zijn. Mijn werk, voornamelijk bestaande uit videowerken, teksten, tekeningen, videostills, foto's en performances, laat zich vervolgens lezen alsof je een boek doorbladert, waarbij er achter elke bladzijde een ander element openbaart.
De vorm waarin ik mijn verhalen vertel, verwijst naar fabels; korte, verzonnen vertellingen die vaak een moraal bevatten. Ikzelf ben niet op zoek naar een moraal, maar gebruik wel kenmerken van het dierdicht (waarin dieren worden vermenselijkt) en etiologische fabels (die de oorzaak van een bepaald fenomeen vertonen).
geen zin in onzin. volzin in waanzin.
schroom niet om contact met me op te nemen
voor elke vraag die je hebt
voor het aanmelden voor mijn nieuwsbrief
voor het wachtwoord van een video
ietjemeerman at gmail dot com
foto door Maartje Meerman
Ietje Meerman (1999) woont en werkt te Groningen.
Toekomstig
...
(Groeps- en duo)tentoonstellingen
2024 • Aaibaren & Onaanraakbaren - 'Maar er moet iets meer man' (Maartje Meerman en Ietje Meerman), de KunstKathedraal, Oirschot
2024 • Undertow, De Nieuwe Gang, Beuningen
2023 • FULL:FILLED, afstudeertentoonstelling BEAR Fine Art, ArtEZ University of the Arts, Arnhem
2023 • SOORTGELIJK | DERGELIJK | DIERGELIJK - ‘Maar er moet iets meer man’, Plaatsmaken, Arnhem
2020 • Dark Festival, gecureerd door studenten van de Master of Performance Practices, ArtEZ, Arnhem
Residenties
2024 • Artist in Residence bij LekArt, Culemborg
2023 • Artist in Residence tijdens Winterateliers bij ArToll Kunstlabor, Bedburg-Hau, Duitsland
2022 • Artist in Residence bij Cittadellarte, Fondazione Pistoletto, Biella, Italië
2022 • Artist in Residence tijdens project AQUA bij Cittadellarte, Fondazione Pistoletto, Biella, Italië
Vertoningen
2024 • 'vogelwerk / flight initiation d(ist)ance' (Maar er moet iets meer man) tijdens Pictura Pictures Shorts in De Witt, Dordrecht
Publicaties
2023 • 'Gebundelde dierbaren', zelf gepubliceerd
Podcast
2024 • LekArt ontmoet kunstenaar Ietje Meerman
Fonds en stipendium
2024 • winnaar van het Groninger Beeldende Kunst Stipendium 2024 'Land'
2024 • Stichting Amarte Fonds, voor 'Een willekeurige verzameling dieren die langs de Lek (zouden kunnen) wonen'
Collecties
2024 • Van ezel tot muur, Den Ilp
Opleidingen
2019 – 2023 BEAR Fine Art, ArtEZ University of the Arts, Arnhem
2016 – 2017 Vooropleiding en Oriëntatiecursus Theater, Factorium Podiumkunsten, Tilburg
2017 Oriëntatiecursus Mime, AHK, Amsterdam
2016 Oriëntatiecursus Toneelschool&Kleinkunstacademie, AHK, Amsterdam
2011 – 2016 Gymnasium N&T+N&G (versneld in 5 jaar, met extra vak en Cambridge Engels diploma), Heerbeeck College, Best
Samenwerkingen
2022 • Oprichting collectief 'Maar er moet iets meer man' met Maartje Meerman
2021 • Time Capsule door Reverse Archaeology Working Group onder begeleiding van Iratxe Jaio en Klaas van Gorkum, begraven in de beeldentuin van Museum Arnhem
Nevenfuncties
2024 • Bestuursvoorzitter van stichting HIBERNATION
Performance-ervaringen
2022 • 'The Narrators' van Max van Loon, 'Internal Flame, Eternal Fame', ArtEZ, Arnhem & Springplank kunstroute, Utrecht
2020 – 2021 • ‘The After Party – for a loving never-ending dance’ van Hans-Hannah en Emiel Ambroos, ‘Something where there should be nothing’, ArtEZ, Arnhem & 'All Inn', Het Hem, Amsterdam
2017 • ‘Een monument van God’, Expeditie Theater voorstelling van het Zuidelijk Toneel Tilburg onder regie van theatermaker Tamar Blom
2017 • ‘Als de Lichtstad donker is’, film van Dré Didderiëns, première in het Van Abbemuseum, Eindhoven
2009 – 2018 • Diverse performance- en theaterervaring
2003 – 2018 • Diverse danservaring